(Άρθρο μου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ‘’Χανιώτικα Νέα’’ στις 26/5 
και στο site, http://metarithmisi.gr/  στις 29/5)

Του Στέφ. Ανδριάνη*

Στα ύψη έχει εκτοξευτεί η συνομωσιολογία στη χώρα μας. Προκύπτει, από τη σύγκριση ευρημάτων έρευνας για τις θεωρίες συνομωσίας:
α. Της αμερικανικής εταιρίας Public Policy Polling για άλλες δυτικές χώρες,
β. Της Metron Analysis για την Ελλάδα, το 2013.
Κυρίαρχη μέχρι σήμερα, συνομωσιολογία που αποδέχονται 3 στους 4 Έλληνες:

Η Ευρώπη μας δάνειζε απλόχερα για να αγοράζουμε προϊόντα ευρωπαϊκών εταιρειών και παράλληλα να γιγαντώνεται    ………………………………………                              ….Περισσότερα

Του κ. Κ. Αργυρού,  υποψήφιου ευρωβουλευτή με το ”ΠΟΤΑΜΙ”

Από το site: http://www.metarithmisi.gr/

    ………………..  Θα προτιμούσα να σταθώ στην κατηγορία του “απολιτίκ” που εκτοξεύεται συστηματικά ενάντια στο Ποτάμι,  ……. 

     Θα έπρεπε λοιπόν να ορίσει κανείς τι εννοεί με “απολιτίκ” και τι όχι. Αν δηλαδή κάποιοι πιστεύουν ότι πολιτική σημαίνει να παίρνεις το λαό από το χεράκι και να τον οδηγήσεις κάπου, τότε μάλλον συμφωνούμε. Όμως ο λαός δε μπορεί να αντιμετωπίζεται ακόμα από το παλαιοκομματικό σύστημα σαν το ανήλικο παιδάκι, που ……  πρέπει να το κρατάς διαρκώς σφιχτά από το χέρι, για να μη σου ξεφύγει… ….Περισσότερα

Ιστοσελίδα: http://topotami.gr

Το Ποτάμι » Πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν

Δεν ξέρω πώς να αρχίσω. Όσο κι αν έχω προετοιμαστεί γι” αυτή τη στιγμή, νιώθω μια αμηχανία. Ας ξεκινήσω λοιπόν από το τέλος. Μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν; Να βγω εγώ, να βγεις εσύ, να βγούμε πολλοί, να γίνουμε ……. ….Περισσότερα

Άρθρο του Σταύρου Θεοδωράκη (2/1/2014) 

 Μου αρέσει να κρυφακούω. Δεν ψάχνω βέβαια για μυστικά. Αλλά με ενδιαφέρουν οι συζητήσεις των ανθρώπων όταν νομίζουν ότι δεν τους ακούς. Οι παρεΐστικες εξομολογήσεις, δηλαδή. Και αυτές τις μέρες το έκανα λίγο παραπάνω. Τι συμπεράσματα έβγαλα; Όλοι -ή σχεδόν όλοι- έχουν καταλάβει τα λάθη μας. Ότι διαλέξαμε τους λάθους ανθρώπους να μας «εκπροσωπήσουν», ότι δεν βάλαμε φρένο στην εξαπάτησή μας, ακόμη και όταν εξελισσόταν ξεδιάντροπα μπροστά στα μάτια μας, ότι είπαμε «αυτή η κωλοχώρα δεν αλλάζει» και «σιγά μη βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα». Εντάξει, δεν το κάναμε όλοι με τον ίδιο κυνικό τρόπο -κάποιοι έδωσαν τις μάχες τους- αλλά μέρα με την ημέρα πλήθαιναν οι άνθρωποι που σκεφτόντουσαν: «Μήπως, για να πετύχω, πρέπει να παραβιάσω και εγώ τους κανόνες;».

      Η συζήτηση όμως για το παρελθόν κάπου εδώ τελειώνει και αρχίζει η περιδίνηση για το μέλλον. «Πού πάμε»; Έλα ντε……. ….Περισσότερα