Δρ. Σταμάτης Κριμιζής, πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας
Απόσπασμα από συνέντευξη στην Τάνια Γεωργιοπουλου ( 09-12-12)
……. Στις αρχές του 2010 ο κ. Σταμάτης Κριμιζής έγινε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ). Και προσγειώθηκε μάλλον ανώμαλα στην ελληνική πραγματικότητα αν και είχε εκλεγεί ακαδημαϊκός και υπηρετήσει ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ΕSA) την προηγούμενη τετραετία.
«Έχουμε περίπου 1 δισ. ευρώ κεφάλαια από την Ε.Ε. για έρευνα. Φτιάξαμε λοιπόν με τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας ένα πρόγραμμα που το ονομάσαμε «Αριστεία» το οποίο και προκηρύχθηκε. Οι αξιολογήσεις έγιναν μέσα σε δέκα μήνες από δέκα θεματικές επιτροπές συναδέλφων από το εξωτερικό, εκπροσώπους της επιστημονικής ελίτ για να εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα. Και μετά όλα κόλλησαν στην ελληνική γραφειοκρατία. …..Από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο, είχαν υπογραφεί 2-3 συμβάσεις από τις 200, γιατί στη συγκεκριμένη υπηρεσία υπήρχαν μόνο δύο υπάλληλοι. Όμως αυτά τα χρήματα έχουν ημερομηνία λήξης». Ευτυχώς, μετά αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες του ΕΣΕΤ, οι συμβάσεις τώρα έχουν σχεδόν όλες υπογραφεί.
Η στάση των πολιτικών
Του υπενθυμίζω ότι παρά τους, εκ του εξωτερικού, αξιολογητές υπήρξαν κατηγορίες για «μη αντικειμενική αξιολόγηση».
«Ναι, γιατί έχουμε συνηθίσει στην αναξιοκρατία. Όμως η αναξιοκρατία είναι αυτή που έχει καταδικάσει τη χώρα στη σημερινή κατάσταση. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να είναι αποτυχημένη αν δεν ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα. Νομίζω όμως ότι και οι πολιτικοί και ο κόσμος δεν έχουν καταλάβει σε ποια κατάσταση βρίσκεται η χώρα».
Ίσως επειδή το έχουν καταλάβει προσπαθεί ο καθένας να σωθεί με κάθε τρόπο, αντιτείνω.
«Τότε μάλλον δεν έχουμε φτάσει ακόμα στον πάτο. Μου κάνει τρομερή εντύπωση η στάση των πολιτικών. Είναι παραλογισμός και αδικία ότι σήμερα έχουμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους από τον ιδιωτικό τομέα και όλοι οι πολιτικοί λένε “δεν μπορούμε να αγγίξουμε τον δημόσιο υπάλληλο”. Αν στο εξωτερικό ένας πολιτικός έδειχνε τέτοια μεροληψία, δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε μία ημέρα. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις με τη συνέργεια των πολιτικών εκμεταλλεύονται τον υπόλοιπο κόσμο. Η κρίση είναι ηθική γι’ αυτό είναι δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος για το μέλλον».
– Στην Αμερική δεν γίνονται πολιτικές παρεμβάσεις;
– Παρεμβάσεις γίνονται, καταστρατήγηση της αξιοκρατίας δεν γίνεται. Δεν έχει σημασία αν είσαι γιος του καθηγητή αλλά αν αξίζεις. Η πιο αδιάσειστη απόδειξη είναι η δική μου πορεία. Ήμουν ένας ξένος φοιτητής, γιος ενός μετανάστη εστιάτορα. Τι μέσο μπορούσα να έχω; Η χώρα αυτή προοδεύει γιατί ευνοεί το ταλέντο. ……………………………………………………….
ΠΗΓΗ: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_09/12/2012_504452
