Ένα ποίημα του 1930, εξαιρετικά επίκαιρο.

 vΦωτό άρθρωνΤου Στέφανου Ανδριάνη *

   Ο ποιητής,  Κων. Π. Καβάφης, στο παρακάτω ποίημα ‘’ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ’’, παρουσιάζει μέσα από συμβολισμούς, μια κρυστάλλινη εικόνα,  πως  νέοι άνθρωποι που ψάχνουν για δουλειά και προσφορά, προσκρούουν, πάνω στο τείχος της ανικανότητας και φαυλότητας των κρατούντων, αλλά και πως αντίστροφα, η διαφθορά των κρατούντων οδηγεί τον πολίτη, να ψάχνει να ‘’μπαλωθεί’’, μ’ όποιον τρόπο μπορέσει και μάλιστα με ήσυχη τη συνείδηση.

”Ας φρόντιζαν”

Κατήντησα σχεδόν ἀνέστιος καί πένης.
Αὐτή ἡ μοιραία πόλις, ἡ Αντιόχεια
όλα τά χρήματα μου τά ‘φαγε:
αυτή ἡ μοιραία μέ τόν δαπανηρό της βίο.

Ἀλλά εἶμαι νέος καί μέ ὑγείαν ἀρίστην.
Κάτοχος τῆς ἑλληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Ἀριστοτέλη, Πλάτωνα∙
τί ρήτορας, τί ποιητάς, τί ὅ,τι κι ἄν πεῖς). ….
Ἀπό στρατιωτικά ἔχω μιάν ἰδέα,
κ’ ἔχω φιλίες μέ ἀρχηγούς τῶν μισθοφόρων.
Εἶμαι μπασμένος καμπόσο καί στά διοικητικά.
Στην Ἀλεξάνδρεια ἔμεινα ἕξι μήνες, πέρσι∙
κάπως γνωρίζω (κ’ εἶναι τοῦτο χρήσιμον) τά ἐκεῖ:
τοῦ Κακεργέτη βλέψεις καί παληανθρωπιές,  καί  τά λοιπά.

Ὅθεν φρονῶ πώς εἶμαι στά γεμάτα
ἐνδεδειγμένος γιά νά ὑπηρετήσω αὐτήν τήν χώρα,
τήν προσφιλῆ πατρίδα μου Συρία.

Σ’ ὅ,τι δουλειά μέ βάλουν θά πασχίσω
νά εἶμαι στήν χώρα ὠφέλιμος. Αὐτή εἶν’ ἡ πρόθεσίς μου.
Ἄν πάλι μ’ ἐμποδίσουνε μέ τά συστήματά τους –
τούς ξέρουμε τούς προκομένους: νά τά λέμε τώρα;
ἄν μ’ ἐμποδίσουνε, τί φταίω ἐγώ.

Θ’ ἀπευθυνθῶ πρός τόν Ζαβίνα πρῶτα,
κι ἄν ὁ μωρός αὐτός δέν μ’ ἐκτιμήσει,
θά πάγω στόν ἀντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι ἄν ὁ ἠλίθιος κι αὐτός δέν μέ προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στόν ‘Υρκανό.

Θά μέ θελήσει πάντως ἕνας ἀπ’ τους τρεῖς.

Κ’ εἶν’ ἡ συνείδησίς μου ἥσυχη
γιά τό ἀψήφιστο τῆς ἐκλογῆς.
Βλάπτουν κ’ οἱ τρεῖς τους τήν Συρία τό ἴδιο.

Ἀλλά, κατεστραμμένος ἄνθρωπος, τί φταίω ἐγώ.
Ζητῶ ὁ ταλαίπωρος να μπαλωθῶ.
Ἀς φρόντιζαν οἱ κραταιοί θεοί
να δημιουργούσαν ἕναν τέταρτο καλό.
Μετά χαρᾶς θά πήγαινα μ’ αὐτόν.

(Από τα ποιήματα 1897 – 1933. Έκδοση Ίκαρος 1984)

    (σ.σ) Φυσικά αυτά συμβαίνουν μόνο σε κοινωνίες, που παρά το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα οδηγεί τη χώρα στη διαφθορά και στην παρακμή, από την πλευρά τους οι πολίτες δεν στρέφονται σε πολιτικά πρόσωπα ηθικά και ικανά στη διαχείριση των κοινών στο κόμμα της προτίμησής, αλλά παραμένουν πελάτες ‘’ψηφοτσιφλικάδων’’, περιμένοντας –μάταια- κάποιο θαύμα.

                              *  Ο Στέφανος  Ανδριάνης είναι Αντισ/γος ε.α , Πολιτ. Μηχανικός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *